Η σειρά εικαστικών έργων «FLORA» από το λατινικό Flōra (Roman goddess of flowers) είναι έργα που δημιουργήθηκαν όλα τους στο Βερολίνο επι καραντίνας λόγω κορονοϊού, εν έτη 2020 από τις 25.03.2020 έως 11.05.2020. Τα έργα είναι βασισμένα σε αναμνήσεις, συναισθήματα και εμπειρίες.
Θα έλεγα πως είναι μια ονειρική περιπλάνηση στο υποσυνείδητό μου, μια κατάθεση ονείρων.
Η ομορφιά και η αισιοδοξία των έργων, που έρχεται σε αντίθεση με την μαύρη τρύπα όπου έχουμε πέσει,
πηγάζει από την προσωπική εσωτερική μου αισιοδοξία και ευτυχία από πεποίθηση πως η ζωή μας,
η ύπαρξη μας σε αυτήν την περίοδο στον πλανήτη, οφείλει να είναι ελπιδοφόρα.
Το χρωστάμε στην ανθρωπότητα να τραβήξουμε μπροστά και να ζήσουμε.
Να ζήσουμε και να αναγεννιόμαστε συνεχώς και αδιαλείπτως μέσα από τις δυσκολίες.

Όπως η άνοιξη γεννά κάθε χρόνο, ξανά και ξανά, χωρίς να πτοείται από τον βαρύ και στείρο χειμώνα νέα άνθη. Να κοιτάξουμε μέσα μας και να επικεντρωθούμε στην ουσία της ζωής, να μιμηθούμε την φύση.
Άλλωστε, η φύση πάντα αποτελούσε έμπνευση για τον καλλιτέχνη.

Μίλτος Σαχτούρης

ἀπὸ τὴν συλλογή Η ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ

Ἀστεροσκοπεῖο

Διαρρῆχτες τοῦ ἥλιου
δὲν εἶδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι
δὲν ἄγγιξαν φλογισμένο στόμα
δὲν ξέρουν τί χρῶμα ἔχει ὁ οὐρανὸς
Σὲ σκοτεινὰ δωμάτια κλεισμένοι
δὲν ξέρουν ἂν θὰ πεθάνουν
παραμονεύουν
μὲ μαῦρες μάσκες καὶ βαριὰ τηλεσκόπια
μὲ τ᾿ ἄστρα στὴν τσέπη τους βρωμισμένα μὲ ψίχουλα
μὲ τὶς πέτρες τῶν δειλῶν στὰ χέρια
παραμονεύουν σ᾿ ἄλλους πλανῆτες τὸ φῶς
Νὰ πεθάνουν
Νὰ κριθεῖ κάθε Ἄνοιξη ἀπὸ τὴ χαρά της
ἀπὸ τὸ χρῶμα του τὸ κάθε λουλούδι
ἀπὸ τὸ χάδι του τὸ κάθε χέρι
ἀπ᾿ τ᾿ ἀνατρίχιασμά του τὸ κάθε φιλὶ

Ἡ πληγωμένη Ἄνοιξη

Ἡ πληγωμένη Ἄνοιξη τεντώνει τὰ λουλούδια της

οἱ βραδινὲς καμπάνες τὴν κραυγή τους

κι ἡ κάτασπρη κοπέλα μέσα στὰ γαρίφαλα

συνάζει στάλα-στάλα τὸ αἷμα

ἀπ᾿ ὅλες τὶς σημαῖες ποὺ πονέσανε

ἀπὸ τὰ κυπαρίσσια ποὺ σφάχτηκαν

γιὰ νὰ χτιστεῖ ἕνα πύργος κατακόκκινος

μ᾿ ἕνα ρολόγι καὶ δυὸ μαύρους δεῖχτες

κι οἱ δεῖχτες σὰ σταυρώνουν θά ῾ρχεται ἕνα σύννεφο

κι οἱ δεῖχτες σὰ σταυρώνουν θά ῾ρχεται ἕνα ξίφος

τὸ σύννεφο θ᾿ ἀνάβει τὰ γαρίφαλα

τὸ ξίφος θὰ θερίζει τὸ κορμί της

Ἕνα ἔρημο ἄνθος - Νίκος Καροῦζος

Βαθύτερο ἀπ᾿ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ταραχὴ

ποὺ φέρνει μέσ᾿ στὸ στῆθος ἡ ἐπιθυμία

ζεῖ στὸ θαλάσσιο βράχο ἕν᾿ ἄνθος ὁλομόναχο.

Ποιὰ φωνὴ τὸ κυρίεψε καὶ μοιάζει σὰν νὰ δείχνει

τὴν ἄγνωστη γαλήνη μὲ μικρὰ χρώματα…

Εἶναι βγαλμένο στοὺς κινδύνους τῆς χαρᾶς

ἀμέριμνο σὰν ἰδέα.

Όταν μιαν άνοιξη - Μανόλης Αναγνωστάκης

Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει

θα ντυθείς μια καινούργια φορεσιά

και θα ‘ρθεις να σφίξεις τα χέρια μου παλιέ μου φίλε

Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις

μα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου

κι ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη,

πικραμένη σου μνήμη

Κάποιο τρένο, τη νύχτα, σφυρίζοντας,

ή ένα πλοίο, μακρινό κι απροσδόκητο

θα σε φέρει μαζί με τη νιότη μας

και τα όνειρά μας

Κι ίσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες

μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περισσότερο

από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου παλιέ μου φίλε

Ἕνα ἔρημο ἄνθος - Νίκος Καροῦζος Βαθύτερο ἀπ᾿ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ταραχὴ ποὺ φέρνει μέσ᾿ στὸ στῆθος ἡ ἐπιθυμία ζεῖ στὸ θαλάσσιο βράχο ἕν᾿ ἄνθος ὁλομόναχο. Ποιὰ φωνὴ τὸ κυρίεψε καὶ μοιάζει σὰν νὰ δείχνει τὴν ἄγνωστη γαλήνη μὲ μικρὰ χρώματα… Εἶναι βγαλμένο στοὺς κινδύνους τῆς χαρᾶς ἀμέριμνο σὰν ἰδέα. [Πηγή: